درددل خصوصی ...*غریبه ها نخونن*

خدایا خودت می دونی چقدر دلم تنگه ...

خدایا می دونی که فقط خودتی که آرومم میکنی ...

خدایا خودت می دونی که می دونم داری منو میبینی ...

خدایا خودت می دونی میخوام بیام پیشت ولی میترسم...

یعنی روم نمیشه ...

خدایا خودت می دونی که هیچی ندارم واست بیارم

جز یه دنیا ادعا ...

یه دنیاآرزو ...

یه دنیا امید...

خدایا خودت می دونی ...

خودت می بینی ...

خدایا ..........

هر که سوادش کمتر درآمدش بیشتر !

اثبات علمی......
هر که سوادش کمتر درآمدش بیشتر !


از قدیم گفته اند وقت طلاست، به عبارت دیگر : زمان = پول : معادله 1
همین طور گفته اند توانا بود هرکه دانا بود، یعنی : توان = علم : معادله 2
می دانید که:
زمان / کار = توان: معادله 3
با جای گذاری معادله 1 و 2 در معادله سوم به این معادله می رسیم:
پول / کار = علم
که می توانیم آن را به این صورت بازنویسی کنیم:
علم/ کار = پول
بنابراین:
Lim (پول) = ∞
0→ علم
یعنی هرچه علم و سوادت کم تر باشد درآمدت بیشتر است، و این هیچ ربطی به مقدار کار انجام شده ندارد !
!به عبارت دیگر وقتی علمت به سمت صفر میل کند، پولت به بی نهایت خواهد رسید

این یادداشت عنوان ندارد...

خدایا !

ما فقط تو را می خواهیم ، بی هیچ کم و بیش .

بی هیچ کم .چون کمتر از تو هیچ نیست که اقناعمان کند .

بی هیچ بیش .چون ، بیش از تو چیست ؟ هیچ نیست.

تو ما را کفایتی !

 که خود فرموده ای : ألیس الله بکاف عبده

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست !؟

.

.

.

.

خودم نوشت: اینو که نوشتم معنیش این نیست که خیلی آدم حسابیم نه اینو از وبلاگ سید مهدی شجاعی کف رفتم واسه اینکه روش فکر کنم و یادم بیاد چه قدر کوچیکم نسبت به بعضیا ..

خدایا من از اون بنهده های باحال درجه یکت نیستم ولی بدم نیستم و جز توی یه مورد همه جا به حرفت گوش کردم...خدایی همه جا گوش کردم پس چرا یه جاهایی منو یادت میره منو نمی بینی ؟؟؟؟

مث الان که همه غمای عالم روی دلمه و ...

تنهام گذاشتی ...

نه این من بودم که تنهات گذاشتم من بودم که تو رو یادم رفت و فکر کردم خودم بلدم همه کاری بکنم خودم همه چی حالیمه

باشه قبول هرچی تو بگی

ولی آخه خودت حساب کن ببین واسه چی تنها شدم واسه چی غمگین شدم؟؟

واسه اینکه به حرف تو گوش کردم

واسه اینکه قبول نکردم خلاف خواست تو عمل کنم

تنها شدم

چون تو رو میخواستم

بیستر از همه

ولی بازم تنهام گذاشتی

اشکمو در آوردی

بیشتر ازهمه

شما * ترین * هستید..

همه ما خودمان را چنین متقاعد می کنیم که زندگی بهتری خواهیم داشت اگر: شغلمان را تغییر دهیم مهاجرت کنیم با افراد تازه ای آشنا شویم ازدواج کنیم فکر میکنیم،‌ زندگی بهتر خواهد شد اگر: ترفیع بگیریم اقامت بگیریم با افراد بیشتری آشنا شویم بچه دار شویم و خسته می شویم وقتی: می بینیم رییسمان نمی فهمد زبان مشترک نداریم همدیگر را نمی فهمیم می‌بینیم کودکانمان به توجه مداوم نیازمندند بهتر است صبر کنیم ... با خود می گوییم زندگی وقتی بهتر خواهد شد که : رییسمان تغییر کند، شغلمان را تغییر دهیم به جای دیگری سفر کنیم به دنبال دوستان تازه ای بگردیم همسرمان رفتارش را عوض کند یک ماشین شیک تر داشته باشیم بچه هایمان ازدواج کنند به مرخصی برویم و در نهایت بازنشسته شویم.... حقیقت این است که برای خوشبختی، هیچ زمانی بهتر از همین الآن وجود ندارد. بهتر این است که این واقعیت را بپذیریم و تصمیم بگیریم که با وجود همه این مسائل، شاد و خوشبخت زندگی کنیم. خوشبختی یک انتخاب است نه یک ارثیه خانوادگی. به خیالمان می رسد که زندگی، همان زندگی دلخواه، موقعی شروع می شود که موانعی که سر راهمان هستند، کنار بروند: مشکلی که هم اکنون با آن دست و پنجه نرم می کنیم کاری که باید تمام کنیم زمانی که باید برای کاری صرف کنیم بدهی‌هایی که باید پرداخت کنیم و ... بعد از آن زندگی ما، زیبا و لذت بخش خواهد بود! بعد از آن که همه ی این ها را تجربه کردیم، تازه می فهمیم که زندگی، همین چیزهایی است که ما آن ها را موانع می‌شناسیم برای آغاز یک زندگی شاد و سعادتمند لازم نیست که در انتظار بنشینیم: در انتظار فارغ التحصیلی بازگشت به دانشگاه کاهش وزن افزایش وزن شروع به کار مهاجرت دوستان تازه ازدواج شروع تعطیلات صبح جمعه در انتظار دریافت وام جدید خرید یک ماشین نو باز پرداخت قسط ها بهار و تابستان و پاییز و زمستان اول برج پخش فیلم مورد نظرمان از تلویزیون مردن تولد مجدد و . . . خوشبختی یک سفر است، نه یک مقصد. هیچ زمانی بهتر از همین لحظه برای شاد بودن وجود ندارد. اکنون فکر کنید و سعی کنید به سؤالات زیر پاسخ دهید: 1. پنج نفر از ثروتمندترین مردم جهان را نام ببرید.. 2. برنده‌های پنج جام جهانی آخر را نام ببرید. 3. آخرین ده نفری که جایزه نوبل را بردند چه کسانی هستند؟ 4. آخرین ده بازیگر برتر اسکار را نام ببرید. نم یتوانید پاسخ دهید؟ نسبتاً مشکل است، اینطور نیست؟ نگران نباشید، هیچ کس این اسامی را به خاطر نمی آورد.. روزهای تشویق به پایان می رسد! نشان های افتخار خاک می گیرند! برندگان به زودی فراموش میشوند! اکنون به این سؤالها پاسخ دهید: 1. نام سه معلم خود را که در تربیت شما مؤثر بوده‌اند ، بگویید. 2. سه نفر از دوستان خود را که در مواقع نیاز به شما کمک کردند، نام ببرید. 3. افرادی که با مهربانی هایشان احساس گرم زندگی را به شما بخشیده‌اند، به یاد بیاورید. 4. پنج نفر را که از هم صحبتی با آن ها لذت می برید، نام ببرید. حالا ساده تر شد، اینطور نیست؟ افرادی که به زندگی شما معنی بخشیده‌اند، ارتباطی با "ترین‌ها" ندارند، ثروت بیشتری ندارند، بهترین جوایز را نبرده‌اند .... آنها کسانی هستند که به فکر شما هستند، مراقب شما هستند، همان هایی که در همه شرایط، کنار شما می مانند ... شما در کدام لیست قرار دارید؟ نمی دانید؟ اجازه دهید کمکتان کنم. شما در زمره ی مشهورترین نیستید...، شما از جمله کسانی هستید که برای دوست داشتن و دوست داشته شدن قید و شرطی ندارید...

امشب ...

امشب شب دلگیریه

.

..

دلم بدجور گریه میخواد