دلهره هایت را به باد بده
اینجا دلی هست که برای آرامشت دست رو به آسمان دارد
یکی خانواده اش از حج آمده و یکی امتحانات میان ترمش گل کرده و آن یکی هنوز آمادگی ندارد و دیگری استخاره کرد و بد آمد! یکی عازم سفر شده و نمی رسد، یکی هم این روزها برای ِ کسی در بدر شده و نمی رسد، آن دیگری بیمار است و آن یکی دیگر از جنگ بیزار...
امسال آمدم تا شاید کمکی کنم نـه بـه تنهایی ِ روز ِ عاشورای ِ کربلایِ ۶۱ هجری؛ بـ تنهایی های ِ امروزت و بـ هر کـ رو انداختم و گفتم کـ پسر ِ فاطمه دارد میرسد گفتند: سید امسال بیخیال شو ارشد داریم!
دانشجو اگر بیدار بود، از دشمنت بیزار می شد. ولی برای ِ ما مقصود ِ تو از عاشورایت مهم نیست، ما بـ فکر ِ ادامه تحصیل ِ خود هستیم! می گویند تو از دانشگاه ِ عشقت بـ تمامی ِ یارانت دکترای ِ عاشقی اهدا کردی؛ ولی بـ خدمتت عرض کنم که ـ این روزها تمامی ِ مؤسسات فقط مدارک ِ مورد تأیید ِ وزارت ِ علوم را می پذیرند! پس بیا و ما را ازین رودربایستی رهای ِمان کن، ما چند ماهی نمی شود کـ نامزد کرده ایم و هنوز لذت ِ زندگی را آنطور کـ باید و شاید نچشیده ایم، پدر و مادرهایمان در آرزوی ِ دیدن ِ نوه هاشان هستند. بیا و از نام ِ ما چشم ببند و عبور کن.
اگر امسال مهمان ِ هیئت ها شوی و اینبار دوباره یاران ِ هیئتی ات را بـ خاموش کردن ِ چراغ ِ هیئت بی آزمایی، شاید همان ۷۲ نفر هم برایت نماند! و مسلم اگر امسال هم بـ شهر های ِ ما بیاید، ما گرچـ اسم ِ شهرمان کوفه نیست اما باز هم ما همان اهل ِ کوفه خواهیم شد!
امسال دارند یارانه ها را نقد ِ نقد بـ حساب های ِمان واریز می کنند و ما این روزها بـ این فکر می کنیم کـ این پول را در چـ راهی صرف کنیمش! یارانه هایی کـ تو وعده می دهی همه اش نسیه است و ما بر سر در ِ خانه ِ دلمان نوشته ایم کـ نسیه ممنوع؛ حتی تو ای پسر فاطمه ِ گرامی...!
حسین ! اگر می توانی برو سال ِبعد بیا، امسال همه گرفتارند و کار دارند و نمیرسند کـ ندای ِ «هل من ناصر ینصرنی» ات را بشنوند!
تو برو بجنگ اگر پیروز شدی ما از تو همچون یک قهرمان پذیرایی می کنیم. ما وقت نمی کنیم امسال به ـ کربلا بیاییم، ما به ملک ِ ری استحمار شده ایم. تو ولی اگر با پیروزی از کربلا برگشتی، ما شیرینی و گل و نذری هایمان را به ـ کام ِ تو و استقبال کنندگانت مهمان می کنیم!
ما امسال اگر بـه هیئت مشرف شویم و کمی زنجیر و سینه زنی بچشیم کافی است و کربلا آمدنمان پیشکش!
از ما گله نکن؛ مشکل از گوش های ِ ما نیست، ندای ِ تو کمی آهسته است و ما در کنار ِ این طبل ها و بلند گوهای ِ پر صدای ِ دسته های ِ عزاداری ِ هیئت ها، یارای ِ شنیدن ِ ندایت را نداریم.